een zucht van opluchting

Precies zoals ik het zie. En elke dag beleef wanneer ik op de racefiets naar Mn werk ga. Loslopende hond, schooljeugd op de fiets met telefoon , automobilisten die met van alles bezig zijn behalve met het verkeer. Ouders die de kinderen naar school racen blind voor alles wat geen auto is., De bushalte waar men de bus uit springt hoppa midden op het fietspad. Allemaal dingen die dagelijks terug komen. . Daar mag natuurlijk niet over gesproken worden . Want het is veel gemakkelijker om met zn allen op de racefietsende verkeersdeelnemers te zeiken. Dat is de manier om het aso gedrag van de zogenaamd nette burgers om te zetten naar haat tegen de wielrenner.

Ik ben zelf geen wielrenner, maar als persoon die vrijwel alles per fiets doet (heb en hoef geen rijbewijs) geef ik je zeker gelijk op je ‘rode’ punten, m.n. bij het oversteken zonder op de weg te kijken en automobilisten die denken dat de richtingaanwijzer er zit voor een extra vrolijke noot tijdens Kerst o.i.d.
Wat me wel stoort aan wielrenners, en dat is waarschijnlijk de minderheid die het voor jullie allemaal verpest, is het soort dat, inderdaad zonder bel, plots achter je zit en “OPZIJ!!!” brult en dan nog geïrriteerd naar je reageert wanneer dat niet snel genoeg gaat.
Goed stuk!

Ik ben zelf een gecertificeerd (gediplomeerd) toerkapitein (NTFU) van Fiets & Geniet, waar zit nu het gevaar, in confrontatie toerfietser en de rest. We fietsen in een groep over een smal twee-baans fietspad, plotseling werd er gebeld, waar het vandaan kwam konden we in eerste instantie niet vaststellen, want er fietsen veel in de buurt, zelfs op de rijweg, omdat het fietspad al vol was, toen werd er nog een paar keer gebeld, bleek het een toerfietser te zijn die ons voorbij wilde, hij was aardig geirriteerd omdat wij niet onmiddelijk bij het eerste belsignaal aan de kant wilde. Toen hij onze groep voorbij ging, werd er duidelijk verbaal ongenoegen geuit! Oplossing : bel even, en zeg dan even gedag, en vraag of je er langs mag. Waarom omdat iemand die met een gewone stadsfiets fiets je gewoon in eerste instantie gewoon niet in de gaten hebben waar het gebel vandaan komt, en ik ben recent op mijn gehoor getest, en is voor mijn leeftijd nog zeer goed (65) Als je met een groep wil passeren, geef de anderen even de tijd om te risten, geef ook aan hoe groot de groep is, en laat de laatste aangeven dat hij/zij de laatste is! Ook is het mij overkomen dat plotseling uit het niets een toerfietser naast mij zat, ik hoorde ineens iets wilde achterom kijken, maar toen zat hij al naast mij, schrok mij rot, geen belletje niets, terwijl ik ook nog een achteruitkijkspiegel heb! De toerrijders zijn niet de king of the road, maar gedragen er zich vaak wel naar! Dus : ping/pin goedemiddag, mag ik even passeren, en met alle vriendelijkheid mag je er langs, geen irritatie, en je gaat allebij natuurlijk uiterst rechts of links rijden. Ik vind ook dat oudere fietsers voordat ze voor het eerst de weg op gaan met een E-bike of trapondersteining, een cursus moeten volgen die door veilig verkeer vaak tegen subsidie wordt gegeven Theorie en Praktijk. Vooral omdat het bochten werk anders gaat, Ik rijd zonder muziek, heb mijn mobieltje wel bij me, maar staat op vliegmodus, mobiel is alleen nodig voor noodoproepen, navigatie en foto’s maken. WhatsApp gebruik ik alleen thuis, of als ik ergens zit! En ik steek overal mijn hand uit. Maar als ik een actioncam zou hebben gehad, had ik al heel wat materiaal gehad, waarvan je zou schrikken!

Kan ik me volledig bij aansluiten. Ik fiets niet voor mijn Strava gemiddelde, of een plaatselijke KOM, ik fiets voor mijn lol. Naast fietsen, skeeler ik regelmatig over de openbare weg (over kwetsbaar gesproken 30km/uur zonder remmen!) en dan moet je nog meer anticiperen.

En wat te denken van de fietsers met een accu.

Wel omschreven, jammerlijk dat men stoïcijns de aandacht blijft geven aan de notoire groep fietsers die stochastisch volharden in hun wangedrag.

Het hele eieren eten is dat de de racefietser zich door de stad beweegt. Hij of zij wijkt af van de doorsnee gebruiker van het wegennet in de stad. Dit werkt verstorend omdat je extra rekening met houden met de afwijkende snelheid die ze gemiddeld aanhouden. Race-auto”s en racemotoren rijden ook niet door de stad, racefietsen prima maar dan buiten de stad, liefst op een circuit. Ik gun ieder haar of zijn hobby maar veroorzaak er geen overlast voor een ander mee. Ik was in de veronderstelling dat de door de overheid gesponsorde infrastructuur was om je comfortabel en veilig te verplaatsen van A naar B en niet voor de hobby’s van fietsclubjes.

Respecteer elkaar, heb dit jaar in Spanje gecoerst en verbaasde mij hoe respectvol de automobilisten waren en mij de ruimte gaven. De fietser wordt daar gerespecteerd en gaf mij de gelegenheid deze terug te geven.

Als ik een verkeersovertreding maak, zou het bij de rechterlijke macht dan helpen om alle overtredingen die ik zie en daar dan vernoem ” de dans” te ontspringen? Ik ben bang dat de acceptgiro gewoon in de brievenbus terecht komt. Racefietsers moeten zich gewoon aan de regels houden zoals alle weggebruikers!

Ik woon in de omgeving van de Mont Ventoux en heb derhalve nog al wat racefietsers gezien. Met zijn tweeen of drieën naast elkaar en met zijn 10-en en daarachter een auto zodat niemand kan passeren. In tunnels zonder verlichting en reflectors rijden. Het fietspad langs de weg is er voor idioten maar niet voor racefietsers.Kortom wat u beschrijft komt zelden tegen. In Nederland, ik woonde bij Roosendaal, met 10 man luid gillend door het rood rijdend de snelweg naar Antwerpen oversteken..

Zelf ondervonden afgelopen zondag. In Vorden. Ingehaald door een kleine auto waarvan de fietsen die achterop zaten meer dan 20 cm uitstaken. Ik haakt met de elleboog achter het wiel van fiets. Geluk dat ik het stuur goed vast had , anders je raadt het wel.

Je kan relativeren wst je wil, het gevoel bij onze medefietsers verandert er niet door. Alleen consequent voorkomend en attent blijven kan het tij keren. Spreek collega doerakkers aan op hun gedrag. Simpel even dankjewel zeggen als je voorbij gelaten wordt is een beginnetje.

Laatst nog een groepje vlak voor een bus langs komende uit een zijweggetje ….. Remmend, Toeterend en Voeterend vervolgde de buschauffeur zijn pad. Gelukkig geen doden…. Racefietsers horen op een circuit.

fiets zelf ook aardig wat km. per week roep of bel tijdig probeer vriendelijk te bedanken als er ruimte wordt gemaakt en krijg toch ook regelmatig een duim terug van medeweggebruikers . denk ,hoe je je zelf gedraagt ook dat gedrag als beloning terug krijgt, de uitzonderging bevestigd de regel

Ik rijd zelf zo”n 15.000 km per jaar met de racefiets, voornamelijk in Vlaanderen en net over de grens. Fietsen is gewoon gevaarlijk, anticiperen is de boodschap. In groep zijn fietsers zelf ook niet vrij te pleiten; ik ben dikwijls beschaamd omwille van hun gedrag en verbale agressie ten aanzien van andere weggebruikers. Tenslotte nog dit : rijgedrag in NL en BE is verschillend, onlangs nog reed een Nederlandse bestuurder in op een groepje oudere fietsers in Kasterlee .Hij had het recht aan zijn kant maar verschillende dames bleven dood achter. Met enige terughoudendheid had dit drama vermeden kunnen worden.

Iedereen moet zich aan de regels houden. En iedereen verzuimd wel eens dit te doen.
Ook automobilisten.
Ook vaders met kinderen.
Ook berijders met elektrische fietsen.
En dus ook race fietsers.

Laten we er van uitgaan dat dit meestal niet opzettelijk gebeurt.

Zoals het stuk al aangeeft, ga er maar van uit dat een ander zich niet aan de regels houdt. Dan kun je zelf veilig door het verkeer.

En hufters blijven er altijd, maar dat is slechts een minderheid.

Afgelopen voorjaar voor het eerst op Mallorca gefietst: daar bén je echt king of the road! Geweldig zoals alle automobilisten, echt geen een uitgezonderd, rekening met je houden! Zo kan het dus ook… (en ja, mijn dochter traint iedere dag en krijgt ook van alles naar haar hoofd van mensen die zelf in overtreding zijn, maar dat niet door hebben)

Ik fiets elke dag over en weer naar het werk aan hoge snelheid (elektrisch). Ik heb zelf ondervonden dat je dat enkel kan volhouden door steeds te anticiperen op de capriolen van andere weggebruikers. Ik ben enkele maanden geleden aangereden door een auto die achter een haag uit pardoes de weg op draaide. Ik zag die wagen dus niet aankomen. Maar door mijn anticipatiegedrag reed ik al veel trager. Ik was wel gelijktijdig met de wagen aan het kruispunt, dus reden we tegen elkaar. Ik vloog over de motorkap maar stond daarna terug op mijn benen zonder meer. De schade aan de fiets was miniem. Nadien heb ik de straat gecontroleerd waar de wagen uit kwam: er staan 2 grote verwijzingen naar fietsers (!) van links en rechts en een stopbord. Zo zie je maar …
Nu is mijn snelheid ter hoogte van dat kruispunt nog 10km per uur, omdat je nooit weet wie er achter de haag zit.

Het klopt voor veel racefietsers, echter lijkt het dan wel dat ik enkel de andere (arrogante onoplettende en vervelende) groepjes tegenkom…. Er zijn nog teveel racefietsers die het voor de goede verkl*ten…

Ben zelf fervent motorrijder en ben mij bewust van de gevaren en hoe een persoon zou kunnen en moeten reageren. Echter is in het gehele verkeer hier weinig van terug te zien!!!

Goed artikel.

Mijn ervaring na 12.500 km in de afgelopen 12 maanden:
Ik fiets naar mijn werk, iedere dag en het hele jaar door. Ik kom appende scholieren tegen soms 4 rijen dik tegemoet. De ervaring leert dat vroegtijdig de aandacht vragen en dichterbij met een glimlach ze goedemorgen wensen het beste werkt. Dan gaan ze vrolijk opzij en groeten terug.
Ouders met jonge kinderen op een fiets moet je respecteren door te anticiperen op onlogische acties (ja ook van de ouders, want die zijn vooral bezig met hun kind).

Het lastigst zijn oudere (nota bene ik ben 51 en zijn zijn begin 60, vooral dames, al dan niet met een e-bike) die naast elkaar rijden. Wanneer je die gaat inhalen, hebben ze regelmatig een houding van “onze snelheid is de maximum snelheid en die geldt ook voor jou en dus mogen we met zijn tweeën het hele fietspad blokkeren dat in potentie geschikt is voor 4 fietsers. Dit gaat soms gepaard met de ongevraagde opmerking: “heb je soms haast”.
Wanneer je belt gaan ze met zekerheid slingerend omkijken, dus heel vroeg bellen is noodzakelijk. Heel soms doen ze vervolgens helemaal niets om aan de kant te gaan omdat ze zo lekker aan het kletsen zijn. Alleen in die gevallen word ik nijdig.

Deze zelfde type fietsers slaan af zonder iets aan te geven, komen van een niet voorrangsweg en slaan rechtsaf zonder te kijken. Dit leidt tot gevaarlijke situaties omdat ik moet uitwijken hetgeen soms niet kan vanwege inhalende auto’s en/of tegenliggers. Maar kijken doen ze totaal niet, want ze gaan rechtsaf en blijven dus aan de kant fietsen en de rest zoekt het maar uit.

Wederom zijn het met name oudere vrouwen die bepaald geen heer in het verkeer zijn. Als er ruimte genoeg is om in te halen en je belt DUS niet, dan schrikken ze soms ook wanneer je ruim om ze heen inhaalt. Dit komt omdat ze totaal niet met het verkeer bezig zijn. Het is wel de beste methode om ze veilig in te halen (bij voldoende ruimte). Wanneer ze je na roepen met “kun je niet bellen”, zeg ik: “ik heb je nummer niet!”. Nee, een glimlach en een groet werkt niet bij 80% van de voorgenoemde groep. Slechts in 20% van de gevallen reageren oudere (e-bikers) correct op genoemde situaties en deze krijgen van mij altijd een groet/bedankje.

Als fietser leg ik het af tegen ieder gemotoriseerd voertuig, dus als kwetsbaarste staat het voorkomen van een aanrijding voorop. Veiligheid voorop betekent ook dat de verkeersregels daar ondergeschikt aan zijn aangezien auto’s ook geen voorrang kunnen verlenen of door rood kunnen rijden en ik niet aan Petrus wil uitleggen dat ik volgens de regels gelijk had en dus niet naast hem had moeten staan. Daarom mag je alleen uit veiligheidsoverweging de verkeersregels overtreden als kwetsbaarste deelnemer.

De meest gevaarlijke situaties doen zich voor (meestal in de herfst en winter) doordat auto’s uit uitritten en zijwegen geen voorrang verlenen aan fietsers. De wegbeheerder laat mij als fietser een slinger maken om de automobilist de mogelijkheid te bieden om bij een afslag aan de weg stil te staan zonder het fietspad te blokkeren. Wat doen veel auto’s; ze gaan toch op het fietspad stilstaan omdat ze graag een aanloopje nemen.
Dit uitbuigen van het fietspad langs N-wegen bij zijwegen vind ik bijzonder vervelend, want iedere zijweg krijgt tegenwoordig voorrang tov fietsers ondanks dat het fietspad behoort bij de voorrangsweg.

Niet te verteren is het dat dit soms ook is bij niet uitgebogen fietspaden. Dit is extreem gevaarlijk, want verkeer van achteren met 80-100km p/u aankomt dat rechtsaf wil slaan (en ik heb geen ogen in mijn rug) heeft plotseling voorrang op fietsers op dezelfde weg die gewoon rechtdoor willen.

Een andere kwestie is racefietsen op de rijbaan terwijl er een fietspad langsloopt. Soms krijg ik ergernis van automobilisten die menen dat ik verplicht ben om op het fietspad te fietsen. Wat ze niet weten, is dat een fietspad niet altijd verplicht is. Een rond bord met een fiets betekent een verplicht fietspad, maar een rechthoekig bord met het woord fietspad maakt het niet een verplicht fietspad. Ook wanneer het fietspad verplicht is, maar niet te berijden is (diepe plassen, kuilen, scheuren), mag je als fietser op de weg indien er geen verbodsbord voor fietsers staat. Hetzelfde geldt voor in een 30 zone.

Wat ook een goede tip is: vermijd als racefietser de geijkte bejaarde routes.
Verder sluit ik me aan bij het artikel en roep racefietsers op om een bel te nemen en verlichting te hebben bij schemer en donker weer. Veilig, vriendelijk en dan pas vlot.

Super geschreven

Ik zie maar één oplossing: aso’s vriendelijk aanspreken op hun wangedrag, zowel fietsers maar vooral de agressors die hun ongefundeerde agressie uiten op willekeurige voorbijgangers.

Niets aan toe te voegen.

U misschien niet, maar rij op een weg, komt wielrenner me spook rijdend tegemoet, omdat die iemand inhaalt, die me commanderend “aan de kant” toe schreeuwt of die de keizer zelf is. Vandaag rij ik in een parkje rustig, half slingerend, daar nooit zo’n ramp, veel honden uit laters daar vaak, meer een stap-voetse bedoeling altijd al, zolang ik daar geregeld eens rij, weer ineens wielrenners uit het niets , en één die me “aan de kant” toeschreeuwt, tja zat wat half op de weg, dit keer kan die dat schreeuwen (hebben die lui geen bel op dat ding, herinner me van 35 jaar terug een soort enkel pling dingetje die ik eens had). Maar kon de gast eigenlijk ter plekke wel wat aan doen. Ben meester zelfbeheersing volgens mij ondertussen, al vraag ik me af wat ik een volgende (nog een) keer doe. Maar verbaasd mij dat ik niet meer hoor over incidenten, waarbij zo’n malloot volkomen in elkaar is geveegd door een of ander groepje nog net tikkeltje meer aso nog dan ik zelf. Denk één van de meest agressie uitlokkend gedrag dat zover heb meegemaakt. Ps Die kanarie pakjes maken het er niet beter op.

Begrijp volkomen dat fietsen een leuke sport is voor duizenden liefhebbers.
Toch een paar opmerkingen.
Noem eens een sport die gebruikt maakt van de openbare ruimte?
Ken er niet zo gauw eentje opnoemen, de 4-daagde misschien. Is er wel een sportgebeurtenis in die ruimte zoals de marathon, talloze wielerwedstrijden dan is het parcours beveiligd, toegangswegen zijn er afgezet. Kortom er komt geen ander verkeer op het parcours. Alle andere teamsporten en individuele sporten worden beoefend in een daarvoor bedoelde ruimte, laat staan de zaalsporten. Geen van deze sporten maken gebruikt van de openbare ruimte.
Het schept ook een precedent: als de wielersport wel in de openbare ruimte hun sport mogen uitoefenen, waarom dan ook de andere sporten, zoals golfen, voetballen, atletiek, noem ze maar op.
Conclusie: voor amateurcyclisme is in de openbare ruimte GEEN plaats. Er moeten veilige circuits gerealiseerd worden zoals de andere sporten met bijbehorende onderkomen of terrein.
De fietsen zijn meestal niet uitgerust met een bel, wat je te horen krijgt is een woest gebrul van naderende cyclisten. Jawel, soms krijg een bedankje te horen

Als gewone fietser kan ik het achterlijke gedrag van een deel (10% ofzo?) van de mede weg gebruikers wel bevestigen. Vooral in groepjes (ook racefietsers) gaan ze schijt hebben aan regels. Op mijn dagelijkse woon werk verkeer kom ik al het bovenstaande en veel meer tegen. En bottom line zijn de auto’s het gevaarlijkst: als die over je heen gaat ben je waarschijnlijk dood, bij de rest heb je nog wel een overleefkans

Met nog geen 30 pp de weg waar een verplicht fietspad naastliggende, waar niemand rijdt, en als je dat aangeeft uitgescholden worden.. Dat is kennelijk gedrag van de racefietsen. Ja, er worden vaak allerlei overtredingen begaan maar datbetekend niet dat je dat zelf ook maar moet doen.. De regels gelden voor iedereen.